உன்னிடம் தோற்று போகவே..

நீ...
என்னுள் எங்கிருக்கிறாய் என்று கேட்காதே 
கண்டிப்பாக இதயத்தில் இல்லை
என் சுவாசத்தில் இருக்கிறாய் 
தூரத்து நட்சத்திரங்களையும், உன் அன்பையும் 
தினமும் கணக்கெடுக்க முயன்று திகைக்கிறேன் 

உன்னிடம் தோற்று போகவே 
ஒவ்வொரு நிமிடமும் சண்டையிடுகிறேன் 
தோல்வி கூட இனிக்குமா என்ன?!

உன்னை பார்க்காத நிமிடங்களில் 
இறக்கும் போதும் 
உன்னை காணும் நொடியில் 
உயிர்த்து விடுவேனென்ற நம்பிக்கை 
என் கண்களில் இன்னும்...

அடித்து வீழ்த்தும் கோபத்தோடு 
நான் போராடுகையில் 
அணைத்து முத்தம் தருகிறாய் 
இனியென்ன இருக்கிறது சொல்வதற்கு?


வேண்டாம் என்று சொன்னாலும் 
வெறுக்கிறேன் என்று நடித்தாலும் 
நகராமல் நின்று கொண்டிருக்கிறாய் 
உன் விரல்களை பிடித்தபடி நானும்...

காற்றோடு வீசும் பூவாசம் போல் 
உன் காதலோடு நாட்கள் நகர்கின்றன 
யாரோடு இணைந்து சிரித்தாலும் 
உன்னுடன் சிரிப்பதிலிருக்கும் மகிழ்ச்சியில்லை 

தொலைத்தது மனதை மட்டும்தான் என்றிருந்தேன் 
உன் காதல் சொன்ன நாளில்
தேடுகின்றேன் என்னையே எங்கே என்று?!

தேடிதேடி வார்த்தைகளை கோர்த்தாலும்
ஏதோ ஒன்று குறைகின்றது.. 
ஏனென்று கேட்காதே! 
உன்னோடு இருக்கும் மௌனங்கள் 
வார்த்தைகளை விட மதிப்பானவை 

என் அமைதிக்கும் கோபத்திற்கும் 
காரணங்கள் சொல்கிறாய் 
ஆச்சரியபட்டாலும் அவை உண்மைதான் 
எனக்கே புரியாத என்னை 
எப்படி கணக்கெடுக்கிறாய்?


அன்பு என்றால் நீ
காதல் என்றால் நீ
பரிவு என்றால் நீ
இப்படி பலபல சொல்லலாம் 
ஆனால் நான் என்றால் நீ
இதில் இருக்கும் மகிழ்ச்சிதான் எத்தனை!

சண்டை போட்ட வருடங்கள் 
மறந்திருந்த மாதங்கள்
புரிந்து கொள்ள முயற்சித்த மணித்துளிகள் 
காத்திருந்த நிமிடங்கள்
காதல் சொன்ன நொடி
எதை சொல்ல, இல்லை எதை மறக்க?

வாழ்க்கை போராட்டம் தான் 
சாதிக்க முடியுமோ இல்லையோ
சந்திக்க முடியுமென்ற நம்பிக்கையை தருகிறாய் 
இருள் சூழ்ந்த இரவில் 
எங்கேயோ மலை உச்சியில் 
ஒளிரும் தீபம் போல் 
தூரத்தில் இருந்தாலும் 
என் துணையாய் அசையாது நிற்கிறாய் 


எதையோ சொல்லத்தான் நினைக்கிறேன்
இன்னும் தேடிகொண்டிருக்கிறேன் 
உனக்காவது புரிகிறதா? :)