காயா? பழமா..?!

இன்றைய விடியலிலிருந்து
அமைதியாய் இருக்கிறான்
ஏனென்று கேட்டால்...
குறும்பாய் குற்றம் சொல்கிறான்
'இரவெல்லாம் உன்னை கொஞ்சியதில்
வார்த்தைகள் தீர்ந்துவிட்டன!'

நீ கவலைகளை பரிசளிக்கிறாய்

நான் கவிதைகளை பரிசளிக்கிறேன்
நீ கவலைகளை பரிசளிக்கிறாய்

எதிர்பாராத நேரங்களில் 

எதிர்ப்பட்டு விடுகிறது

உன் கோபமும்

என் கண்ணீரும்

என் முகம் மறைத்து 

ஓடிவிடவே தோன்றுகிறது

நீ முகம் காட்டும் வேளைகளில்

என் கேள்விகளுக்கெல்லாம் 

உன் மௌனங்கள் 

சரியான பதிலில்லை என்றாலும் 

தொடர்ந்து கேட்டுக்கொண்டே இருக்கிறேன்

பொறுமை இழந்து போகிறது

என் மனம் 

பெருமை இழந்து போன 

நம் காதலால்

'என்றாவது என்னை 

நீ புரிந்து கொள்வாய்'

உணர்ச்சிகள் மேலிட 

நான் பேசுகையில் 

உன் கண்கள் காட்டும் 

வெறுமைகள் 

எனக்கு புரியவேயில்லை

பருவமாற்றம் போலவே 

மாற்றி மாற்றி உன்னை 

வெறுத்ததிலும் விரும்பியதிலும் 

வறண்ட வானிலையில்

நம் காதல் நிலா

உன்னுடைய எல்லைகளில் நீயும்

என்னுடைய இயலாமைகளில் நானும் 

ஊடலும் கூடலுமாய் 

விளையாடுகையில்

ஏனோ..

என் நினைவில் வருகிறது 

சிறுவயதில் விளையாடிய 

'அப்பா அம்மா விளையாட்டு'