நான் கவிதைகளை பரிசளிக்கிறேன்
நீ கவலைகளை பரிசளிக்கிறாய்
நீ கவலைகளை பரிசளிக்கிறாய்
எதிர்பாராத நேரங்களில்
எதிர்ப்பட்டு விடுகிறது
உன் கோபமும்
என் கண்ணீரும்
என் முகம் மறைத்து
ஓடிவிடவே தோன்றுகிறது
நீ முகம் காட்டும் வேளைகளில்
என் கேள்விகளுக்கெல்லாம்
உன் மௌனங்கள்
சரியான பதிலில்லை என்றாலும்
தொடர்ந்து கேட்டுக்கொண்டே இருக்கிறேன்
என் மனம்
பெருமை இழந்து போன
நம் காதலால்
'என்றாவது என்னை
நீ புரிந்து கொள்வாய்'
உணர்ச்சிகள் மேலிட
நான் பேசுகையில்
உன் கண்கள் காட்டும்
வெறுமைகள்
எனக்கு புரியவேயில்லை
பருவமாற்றம் போலவே
மாற்றி மாற்றி உன்னை
வெறுத்ததிலும் விரும்பியதிலும்
வறண்ட வானிலையில்
நம் காதல் நிலா
உன்னுடைய எல்லைகளில் நீயும்
என்னுடைய இயலாமைகளில் நானும்
ஊடலும் கூடலுமாய்
விளையாடுகையில்
ஏனோ..
என் நினைவில் வருகிறது
சிறுவயதில் விளையாடிய
'அப்பா அம்மா விளையாட்டு'
கவலைகள் பிரசவித்த கவிதைகள்
ReplyDeleteவலியுடன் இருந்தபோதும்
அதிகப் பொலிவுடன் பிரகாசிக்கின்றன
மனம் கவர்ந்த படைப்பு
தொடர வாழ்த்துக்கள்
kuchi mittai vaangi tharen..alakoodathu okva..
ReplyDeletesamathu pappava erukanum...:)
maadham oru muRai varuvadhaal u r blog world powrnami?
ReplyDelete>>நான் கவிதைகளை பரிசளிக்கிறேன்
ReplyDeleteநீ கவலைகளை பரிசளிக்கிறாய்
good one
சிறுவயதில் விளையாடிய
ReplyDelete'அப்பா அம்மா விளையாட்டு'
>>>>
இது சின்ன வயசுல இருந்தே வந்த காதலா?
உங்கள் சிறிய கவிதைகளில் பெரிய பெரிய கருத்துக்கள் பொதிந்துள்ளன. சில பேர் கவிதை என்ற பேரில் ஏதோ எழுதுவார்கள் எதுகை மோணையோடு என்ன சொல்ல வருகிறார்கள் என்பதே புரியாது ஆனால் உங்கள் கவிதைகள் மிக எளிமையோடு கருத்துக்கள் உள் அடங்கியதுமாக உள்ளது வாழ்த்துக்கள் தோழி. வாழ்க வளமுடன்
ReplyDelete