உன் நினைவுகளின் நெரிசலில்
சிக்கி தவிக்கும் வாகனமாய்
என் இதயம்
வயதான தம்பதிகளை கடக்கையில்
நம்மை ஒப்பிட்டு பார்க்கிறேன்
எவ்வளவு வயதானாலும்
சிறு குழந்தையெனவே நீ
நடக்கிறாய் என்னருகினில்
இறுக்கமாய் கைகளை பிடித்தபடி
எதிர்படும் குழந்தைகள்
சிரித்து போகிறார்கள்
உன்னை பார்த்து மட்டும்
பேசிக்கொண்டே நடக்கிறாய்
யார் மீதும் இடிக்காமல்
அப்படியே நடக்க முற்பட்டு
இடித்துக்கொள்கிறேன் உன் வார்த்தைகளில்
உன்னுடன் நடக்கையில் மட்டும்
தூரங்கள் குறைகின்றன
என் துன்பங்களும் தான்
திடீரென என் மீது
பட்டு நகர்கிறாய்
அப்பொழுதெல்லாம் தாண்டுகிறேன்
சாலைகளின் எல்லைக்கோடுகளை
ஏதேனும் வாங்கவேண்டுமா
ஏதேனும் வாங்கவேண்டுமா
என்று கேட்கையில்
இல்லை என்னும்
உன் ஒருநொடி பார்வையில்
எதிர்வரும் வாகனங்களும்
நின்று செல்கின்றன
சாலை ஓர மரங்களெல்லாம்
பூக்களை உதிர்கின்றன
நீ கடந்து செல்கையிலே
என்றாலும்..
ஓரமாய் நடக்கிறாய்
அவற்றைக்கூட காயப்படுத்தாமல்
தினம் நடக்கும் பாதையிலே
உனக்கு தெரிந்தவர்களாய்
ஓராயிரம் மனிதர்கள்
யாருமே தெரிந்ததில்லை
என் கண்களுக்கு
உன்னை தவிர
சும்மா நடக்கும் வேளையிலும்
உதவி போகிறாய்
பல உயிர்கள் வாழ்வதற்கு
நானும் வாழ்கிறேன்
உன்னுடன் நடக்கையில் மட்டுமே
வாகனஓட்டிகள் உன்னை கண்டதும்
நிற்கிறார்கள்
உன்னுடன் இருக்கும் என்னை
கவனிக்கிறார்கள்
உடனே
செல்கிறார்கள்
ஏக்கமான கண்களையும்
ஏமாற்றமான இதயத்தையும்
அபராதமாய் செலுத்தியபடி
*******************************************************************************
me the firstu..
ReplyDeleteகவிதை பிடிக்காது ஆனாலும் ரசிக்கின்றேன்
ReplyDeleteஒரு ஒரு வரிகளும் எனக்கு பிடித்த வரிகளாய் இருக்கிறது என்று
மீண்டும் வாசிக்கிறேன் பிடித்த அதனை வரிகளையும்
வாழ்க வளமுடன்
அன்பு நன்றிகள் சிவா :)
ReplyDeleteஅச்சோ எவ்வளவு அழகான ரசனை...
ReplyDelete//திடீரென என் மீது
பட்டு நகர்கிறாய்
அப்பொழுதெல்லாம் தாண்டுகிறேன்
சாலைகளின் எல்லைக்கோடுகளை//
Awesome Lines...
?
ReplyDeleteஉன்னுடன் நடக்கையில் மட்டும்
ReplyDeleteதூரங்கள் குறைகின்றன
என் துன்பங்களும் தான்
குட்
உங்களோட கருத்துகள் வந்த பின் தான் கவிதை நிறைவடைந்தது சி பி சார் :) நன்றி!
ReplyDeleteநிறைய நன்றிகள் லிங்கம் சார்! :)